پوریا و سونیا

پسرم امشب که این خاطره رو برات می‌نویسم دقیقا ۵ سال و ۱۱ ماه و ۸روزته .

بابا دو ماه و نیمه رفته قبرس و تو نبود بابا رو خیلی احساس می‌کنی و غیر مستقیم بهانه میگیری .تهران هستیم و حوصلت سر می‌ره ...منم کلافه می‌کنی عشق مامانم می‌دونم که داری اذیت میشی اما منو بابایی تصمیمی گرفتیم که بخاطر آینده بهتره تو و خواهرت بوده .دل کندن از خانواده هامون و رفتن از کشور یه جرات و روحیه خاص میطلبه که امیدوارم بتونیم تا آخرش ادامه بدیم ...

نمی‌دونم چطوری سرگرمی کنم ...دوچرخه داری بازی کامپیوتری داری کلاس زبان هم می‌برمت ولی باز خیلی بهانه گیر شدی

دلم میخواد زودتر این روزهای سخت و دوری از بابا بگذره و بریم پیش بابا و دوباره دور هم جمع بشیم .

سونیا هم این روزا یاد گرفته مینشینه ....پوریا جانم خیلی خواهرت رو دوست داری ☺️ از شیر گرفتن گل پسرم.....